Πύλη του Αγίου Αντωνίου

Στην πύλη του Αγίου Αντωνίου σήμερα φτάνει κανείς όταν προσεγγίζει τη μεσαιωνική πόλη από την πύλη Αμπουάζ. Το όνομα και η αφιέρωσή της οφείλονται στο γεγονός ότι από εκεί ξεκινούσε ο δρόμος που οδηγούσε στο ιπποτικό κοιμητήριο του Αγίου Αντωνίου, που βρισκόταν στα περίχωρα 800 μ. βορειότερα, στη θέση του σημερινού οθωμανικού νεκροταφείου του Μουράτ Ρεΐς.

Η πύλη ανοίγεται στο βραχύ βόρειο μέτωπο της επέκτασης του τείχους που ξεκινά από το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου και οδεύει αρχικά προς τα δυτικά, μετά στρίβοντας νότια. Είναι έργο του μεγάλου μαγίστρου Ιωάννη de Lastic (1437-1454) όπως και η επέκταση του τείχους, και αποτελούσε μέρος της οχύρωσης που ελεγχόταν από την ιπποτική ‘γλώσσα’ της Γερμανίας. Έχει τοξωτό άνοιγμα πλάτους 3,5 μ. με μέγιστο ύψος σήμερα 3,6 μ. Έκλεινε με καταρράκτη (κατερχόμενη ορθογώνια φραγή ελεγχόμενη από τον περίδρομο του τείχους) και χωριζόταν από το πρόχωμα του Lastic με στενή τάφρο, την οποία διέσχιζε μικρή γέφυρα που στη συνέχεια οχυρώθηκε με επάλξεις.

Στην εξωτερική πλευρά η πύλη φέρει στο υπέρθυρο τον θυρεό του Lastic σε κόκκινο μάρμαρο, κάποτε ένθετο με λευκό, πλάι στον σήμερα χαμένο θυρεό του τάγματος των Ιωαννιτών. Πάνω από τα εμβλήματα βρίσκεται εφθαρμένη ανάγλυφη ημίσωμη μορφή του αγίου Αντωνίου με την κουκούλα Δυτικού μοναχού, λαξευμένη σε κόκκινο μάρμαρο. Η προστασία της πύλης εν μέρει εξασφαλιζόταν από την Πύλη των Κανονιών, που βρίσκεται σε ψηλότερο επίπεδο μόλις 17 μ. ανατολικότερα και αποτελεί την πρόσβαση στον περίδρομο του τείχους από το προαύλιο του Παλατιού. Η αμυντική σημασία της πύλης του Αγίου Αντωνίου υποβιβάστηκε με την κατασκευή προωθημένων οχυρών στην περιοχή από τους μεγάλους μαγίστρους Aubusson και Amboise.